 BLIZA - Kwartalnik Artystyczny nr 4 (9) 2011OD REDAKCJI RYTUAŁY WSPÓŁCZESNE Przemysław Gulda, MUZYCZNE RYTUAŁY Marta Tymińska, ŚWIĘTO FANÓW. O karnawałowych aspektach konwentów fanowskich Tomasz Tomasik, FUTBOL JAKO QUASI-WOJENNY MĘSKI RYTUAŁ Marta Cebera, PORTALE PLOTKARSKIE, czyli współczesny rytuał odmóżdżania Michał Jaskólski, SCROLL, SCROLL, SCROLL... Natalia Taranta, MEMY. Kilka uwag o obrazkowym rytuale internetowym Andrzej Kasperek, ZIMNY LECH KRZEPI Adam Kamiński, UWIECZNIĆ ZNACZY OGARNĄĆ. Kilka refleksji o fotografowaniu i kręceniu jako rytuałach współczesnych Magda Malinowska, COUCH POTATOES CZY POSTMODERNISTYCZNI ODKRYWCY? O tym, jak flirtujemy ze współczesnym serialem Krzysztof Kornacki, KINOPOMNIKI. O filmach narodowo-patriotycznych (na marginesie premiery Bitwy warszawskiej) Przemysław Kołodziej, CIAŁO ZNACZĄCE. O historii tatuażu i innych modyfikacjach ciała oraz ich znaczeniu dzisiaj Marek Gajdziński, ZABAWA W CELTA, KTÓREGO NIE MA – I NIGDY NIE BYŁO. O druidyzmie, królu Arturze i celtyckich rytuałach w dzisiejszej Brytanii Tomasz Matlęgiewicz, O RYTUALNYCH DZIWACTWACH WE WSPÓŁCZESNEJ ROSJI SŁÓW KILKA Danuta Okupińska, SANFERMINES. O pewnym rytuale w Pampelunie Monika Samsel-Chojnacka, KOZIOŁEK THORA, KOTY LUCYFERA, I SMS-OWA LUCIA, czyli Boże Narodzenie po szwedzku Marek Wittbrot, BIBLIOTEKA NA TRZECIM PIĘTRZE PRZEGLĄD FILMOWY Bartosz Filip, ZEMSTA DR. LA MORTE, czyli dlaczego lubimy oglądać „najgorsze filmy świata”? DYSKUSJE I ROZMOWY OPÓŹNIĆ WEJŚCIE ON-LINE. O współczesnych rytuałach w filmach i życiu z Robertem Glińskim rozmawia Adam Kamiński TEATR DLA WIDZÓW. Z Krzysztofem Babickim, dyrektorem Teatru Miejskiego, o nowym rozdziale w historii gdyńskiego teatru, planach repertuarowych oraz wyboistej zawodowej drodze rozmawia Piotr Sobierski NAJLEPSZY RAFAŁ WOJACZEK, KTÓRY JEST NIM RZECZYWIŚCIE. Fragmenty dyskusji „Wojaczek 40 lat później” ZAPISKI Adam Wiedemann, UCHO W ROSOLE (9) MINIMALIZM Marek Gajdziński, ZAPISKI LONDYŃSKIE (9) STONEHENGE (odsłona pierwsza) Ewa Pobłocka, DZIENNIKI JAPOŃSKIE (4) Adam Kamiński, JAK PISAĆ O MUZYCE. Zapisek na marginesie XIV Konkursu Wieniawskiego w Poznaniu PROZA Marcin Kołpanowicz, HANDEL Krzysztof Ćwikliński, OSTATECZNE ROZWIĄZANIE KWESTII ŻYDOWSKIEJ POEZJA Beata Patrycja Klary, DLA KAROLINY i inne wiersze Zbigniew Wojciechowicz, * * * [PISANIE REPORTAŻY] i inne wiersze Jolanta Mąkosa, WIDOK NA SAD WIŚNIOWY W KAMEIDO i inne wiersze Karol Graczyk, KOŃCE i inne wiersze PRZEKŁADY Vivienne Plumb, KOSMOS i inne wiersze. Z angielskiego przełożył Maciej Topolski ESEJ Eugeniusz Sobol, MESJANIZM I REWOLUCJA. Polska i Rosja w tekstach rosyjskich symbolistów – Zinaidy Gippius i Aleksandra Błoka RECENZJE Jarosław Zalesiński, AURA MĘSKOŚCI Joanna ‘frota’ Kurkowska, PÓŁKA PEŁNA POWIDEŁ, czyli płytowy kącik Piotr Sobierski, PO SUKCES DO ZIELONEGO LASU. O Shreku w reżyserii Macieja Korwina w Teatrze Muzycznym w Gdyni TU I TERAZ Zbigniew Walczak, MALT 2011, czyli o literaturze młodych Joanna ‘frota’ Kurkowska, PUSTYNNY BLUES W PARKU, KOBIECE EKSPERYMENTY ORAZ MŁODZI ZDOLNI, czyli żegnamy sezon letni i witamy koncertową jesień MOJA GDYNIA Piotr Popiński, NAJSTARSZE POCZTÓWKI GDYNI OSTATNIA STRONA Piotr Millati, NAJDŁUŻSZA GODZINA TYGODNIA |
BLIZA Nr 1 (28) 2017
MIASTO I JEGO LEGENDY
Drodzy Czytelnicy!
Marzenie o mieście idealnym towarzyszy ludziom od dawna. W Urbino podziwiać można powstały około 1470 roku obraz, który przedstawia panoramę takiego miasta. Renesansowy artysta przedstawił centrum: panteon, reprezentacyjne budynki, arkady. Idealne miasto – z ducha modernizmu – wzniesiono w Brazylii w połowie XX wieku jako stolicę tego państwa. Zadziwiającą do dziś architekturę Brasilii, jej układ przestrzenny, staranny podział dzielnic ze względu na ich funkcje – wszystko to z desek kreślarskich architektów przeniesiono na plac budowy. W miejscu urbanistycznie dziewiczym. Bez historii.
W tym numerze „Blizy” proponujemy Czytelnikom wędrówkę po miastach mniej idealnych. Ich promieniowaniu na życie, film, literaturę. Mity z nimi związane. Zapraszamy do odwiedzenia Paryża, Nowego Jorku, Sztokholmu, Dublina, Edynburga. Także Maputo w Mozambiku i sennej, prowincjonalnej Hinamizawy w Japonii. Warszawy i Trójmiasta. Tak bardzo popularne dzisiaj określenie – miasto magiczne – nie przyświecało naszym autorom. Zostawili je w przewodnikach wraz z reklamami hoteli i tanich lotów.
Redakcja „Blizy”
Więcej...